Magnesoceno, ou Bis(ciclopentadienilo)magnesio, é un composto organometálico significativo coa fórmula química Mg(C5H5)2. Apresenta-se en forma de sólidos cristalinos blancos, notables pola súa alta temperatura de fusión de 180°C e punto de ebullición de 290°C. Este composto é altamente reactiva, especialmente sensibles ao aire, humidade, dióxido de carbono e dissulfuro de carbono, co potencial de arder ao expónerse ao aire.
O magnesoceno síntese principalmente a través de dous métodos: a reacción do brometo de etilmagnesio con benzeno e éter, seguida da eliminación de etano para producir bromociclopentadienilmagnesio, que posteriormente sofre unha reacción a alta temperatura e baixa presión para eliminar unha molécula de bromuro de magnesio; ou a reacción directa do magnesio metálico con isopreno a 500°C para deshidrogenar e formar Magnesoceno.
No campo da química, o Magnesocene ten un papel pivotal, especialmente como reaxente para introducir grupos ciclopentadienil nos metais de transición. Tamén é valorado como materia prima de alta pureza na industria semicondutora e contribúe á síntese de intermediarios para fármacos, pesticidas e corantes.
Dado o seu carácter perigoso, incluíndo a súa inflamabilidade e as reaccións violentas coa auga, son imprescindibles precaucións de seguridade estritas durante o almacenamento e transporte. Normalmente almacénase en cilindros de acero inoxidable, e o Magnesocene clasifícase como un químico perigoso da clase 4.2.
Os parámetros clave do Magnesocene inclúen:
Garantizar o cumprimento das normativas de seguridade relevantes durante o manexo de Magnesoceno é crucial para protexer o benestar dos operarios e manter a integridade operativa.